آسیب شناسی جریان روشنفکری در ایران معاصر
نویسندگان
چکیده
مقالۀ حاضر، با هدف «آسیب شناسی جریان روشنفکری در ایران معاصر» انجام شد. روش تحقیق در این مقاله، نظری و بر رویکردی انتقادی مبتنی است. این رویکرد، بر مطالعۀ منابع تاریخی- تحلیلی استوار می باشد. این مقاله دوره های تاریخی معاصر ایران، یعنی از آغاز شکل-گیری اندیشۀ مشروطه خواهی تا انقلاب اسلامی را در بر می گیرد. چارچوب نظری، تلفیقی از نظریه های میشل فوکو، ژان بودریار، و یورگن هابرماس می باشد. در این مقاله، جریان روشنفکری در سه بخش: 1- بنیان های فکری، 2- نهادهای روشنفکری، و 3- مواجهه با غرب، بررسی و با انطباق بر چارچوب نظری و ساختار سیاسی- اجتماعی، به آسیب شناسی آن پرداخته شد. بنیان های فکری شامل: 1- فرایند شکل گیری مفاهیم، 2- منشأ فکری، 3- استقلال فکری، و 4- عقلانیت بود. روشنفکران ایرانی در ارتباط با بنیان های فکری با ضعف هایی مواجه بودند. نهادهای روشنفکری شامل: 1- دارالفنون، 2- فراموشخانه، 3- فردیدیه، 4- چپ گرایی، و 5- حسینیۀ ارشاد بود. این نهادها نیز در نهایت کارکردی «ابزارگرایانه»، «هویت گرایانه»، و «عمل گرایانه» ایفا نمودند. روشنفکران ایرانی در مواجهه با غرب، نگرش های متفاوتی اتخاذ نمودند. گروهی غرب را یک کل یکپارچه دانسته و به نفی آن پرداختند، گروهی دیگر خواهان گزینش جنبه هایی از آن شدند. به طور کلی، می-توان روشنفکران ایرانی را «چپ- نخبه گرای رمانتیک» نامید، که دارای گرایشات «هویت اندیشانه»، «خشونت گرایانه» و «ابزارگرایانه» می-باشند. نتیجۀ مقاله، ساخت تیپ خاصی از روشنفکری با ویژگی ها و خصوصیات نوین شامل: «خردگرایی»، «استقلال فکری»، و «خشونت-گریزی» بود. بر این اساس، گفتمان تیپ نوین روشنفکری نیز مبتنی بر «سنت- مدرنیته»، خواهد بود.
منابع مشابه
آسیب‌شناسی جریان روشنفکری در ایران معاصر
مقالۀ حاضر، با هدف «آسیب‌شناسی جریان روشنفکری در ایران معاصر» انجام شد. روش تحقیق در این مقاله، نظری و بر رویکردی انتقادی مبتنی است. این رویکرد، بر مطالعۀ منابع تاریخی- تحلیلی استوار می‌باشد. این مقاله دوره‌های تاریخی معاصر ایران، یعنی از آغاز شکل-گیری اندیشۀ مشروطه‌خواهی تا انقلاب اسلامی را در بر می‌گیرد. چارچوب نظری، تلفیقی از نظریه‌های میشل فوکو، ژان بودریار، و یورگن هابرماس می‌باشد. در ...
متن کاملآسیب شناسی اصالت و استقلال جنبش دانشجویی در ایران معاصر
همان‌گونه که جریانات سیاسی و فکری ایران را نمی‌توان با مفاهیم و اصطلاحات مشخص‌شده متعارف کاملاً مطابق دانست. جنبش دانشجویی در ایران می‌بایست ویژگی‌های یک جنبش اجتماعی اصیل را می‌داشت و تداوم و شاخه‌ای از روشنفکری بود، که این‌گونه ساخته و پرداخته نشد. این جنبش چه قبل از انقلاب اسلامی و چه پس از آن، از آسیب‌های فراوانی همچون وابستگی به جریانات و گروههای سیاسی رنج برده است؛ البته در سایر نقاط جهان...
متن کاملدرآمدی بر جریان روشنفکری ایران با تأکید بر ادبیّات داستانی معاصر
بیداری تاریخی روشنفکران ایرانی، با پیروزی انقلاب مشروطه به اوج خود رسید و در مسیر تازه‌ای افتاد. از جمله عرصه‌هایی که تحوّلات این جریان در آن انعکاس یافته، گونة ادبیّات داستانی است، که در این مقاله کوشیده‌‌ایم تأثیرات ارتباط متقابل این دو جریان فکری و فرهنگی را بررسی کنیم. تأمّلات روشنفکری، همسویی معناداری با مفاهیم مطرح در آثار داستانی معاصر دارند، که بررسی روابط و تأثیرگذاری‌های متقابل آنها می...
متن کاملگونه شناسی جریان شناسی های فکری-فرهنگی در ایران معاصر
جریان های فکری-فرهنگی هر کدام به اعتباری جریان نامیده شده اند؛ این اعتبار ناشی از آرای آنان، کنش گران مطرح، تاثیرات عینی در صحنه اجتماع، گروه های حامی و... است، اما با کدامین معیار یا براساس کدام مقسمی، می توان تصویری از فضای نظری جامعه ایران در سده اخیر به دست داد. این پرسش اصلی مقاله حاضر است که تلاش شده با استفاده از منابع مختلف، اصلی ترین مبانی یا مبادی تفکیک و تقسیم جریان های فرهنگی کشور ر...
متن کاملآسیب شناسی طراحی معاصر ایران
بررسی طراحی معاصردر ایران نشان دهنده میزان ارزش گذاری بر مقوله ی هنرهای تجسمی است چراکه امروزه طراحی را همه به عنوان پایه و اساس تمامی هنرها می شناسند . آسیب شناسی طراحی در ایران و نحوه ی برخورد آموزشی با آن ، سیستم آموزشی کشور را مشخص می کند .آسیب شناسی تحلیلی از یک سو جایگاه طراحی معاصر را در نحوه آموزش ارزیابی می کند و از سوی دیگر مشکلات آموزشی را از منظر روند تاریخی تحلیل و راهکارهای نوینی ...
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
جامعه شناسی ایرانجلد ۸، شماره ۳، صفحات ۷۹-۱۱۹
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023